Θα γίνουν τώρα δυο τελευταίες επίκαιρες ερωτήσεις προς τον κ. Μαγκριώτη ως Υφυπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
Η μία είναι με αριθμό 384/11-1-2011 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, κ. Παντελή Οικονόμου, σχετικά με το κίνημα πολιτών κατά της πληρωμής των διοδίων.
Κύριε Οικονόμου, θα μας αναπτύξετε την ερώτησή σας ως εξαιρετικά επίκαιρο και επικίνδυνο φαινόμενο.
Ορίστε, κύριε Οικονόμου, έχετε το λόγο.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Λόγω και της κυριολεκτικά επίκαιρης φύσης του ερωτήματος δεν χρειάζεται και πάρα πολύ χρόνο η ανάπτυξή του.
Κύριε Υπουργέ, όπως ξέρετε, έχει αναπτυχθεί ένα κίνημα κατά των διοδίων, το οποίο διαρκώς μαζικοποιείται και παίρνει και πιο μαχητικές μορφές.
Η αντίδραση οφείλεται στο ότι σε μια περίοδο οικονομικής ύφεσης η απαίτηση απέναντι στον πολίτη είναι να πληρώνει όλο και περισσότερα διόδια και για όλο και πιο αμφιλεγόμενες και συχνά ακαθόριστες υπηρεσίες. Στην πραγματικότητα τα διόδια είναι τέλη. Τα τέλη πρέπει να είναι ανταποδοτικά. Και όταν γίνονται όλο και πιο ακριβά και για όλο και πιο ακαθόριστες υπηρεσίες, είναι φυσικό να υπάρξει αντίδραση.
Επιπλέον όλων αυτών, οι συμβάσεις με τις εταιρείες που εκμεταλλεύονται το εθνικό οδικό δίκτυο σε πολλά σημεία δεν επαληθεύονται. Υστερεί, δηλαδή, η πραγματική κατάσταση με βάση τα συμπεφωνημένα. Νομίζω ότι είναι καιρός να γίνει μια αξιολόγηση και αυτού του καθεστώτος. Από τη μέχρι σήμερα πορεία εκτέλεσης των έργων προκύπτει ότι η μέθοδος αυτή όχι απλώς πρέπει να επαναξιολογηθεί αλλά πρέπει ενδεχομένως να υπάρξουν παρεμβάσεις και στα ισχύοντα σήμερα.
Η ερώτηση είναι πρώτον, αν έχετε πρόθεση μέχρι να γίνουν όλα αυτά να αποτρέψετε νέες αυξήσεις των διοδίων και δεύτερον, πώς προτίθεστε να αντιμετωπίσετε την απαράδεκτη κατάσταση που σε πολλά σημεία υπάρχει στο εθνικό οδικό δίκτυο και δημιουργεί αυτήν τη δικαιολογημένη εκρηκτική κατάσταση σαν κλίμα στο κοινωνικό σώμα;
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε πολύ και για τη διαχείριση του χρόνου σας, κύριε Οικονόμου.
Ο Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, κ. Ιωάννης Μαγκριώτης, έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Τμηματικό με πολλές πτυχές, πλευρές και πολλές επιπτώσεις είναι το θέμα που θίγει ο κ. συνάδελφος και στο γραπτό κείμενο της επίκαιρης ερώτησης και στην σύντομη παρέμβασή του. Και το αποδίδει με πολλή σαφήνεια.
Θέλω να πω ότι ήμουν από εκείνους που από το 2007, όταν στην Αίθουσα αυτή συζητούνταν αυτές οι συμβάσεις, είχα τονίσει το πρόβλημα μαζί και για την υποθαλάσσια της Θεσσαλονίκης, της οποίας η σύμβαση, όπως ξέρετε, ακυρώθηκε 5 μέρες πριν τις εκλογές Οκτώβρη. Ακυρώθηκε, δυστυχώς, με ευθύνη του δημοσίου. Δυστυχώς δεν μας άκουσε τότε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σ’ αυτά που τονίζαμε, στα προβλήματα που είχε ο σχεδιασμός και η σύμβαση και το δημόσιο εκλήθη να πληρώσει υπέρογκες αποζημιώσεις κατά απαίτηση των παραχωρησιούχων σε προέκταση της σύμβασης.
Οι διαπραγματεύσεις ήταν σκληρές, είναι σκληρές και συνεχίζονται. Έχει βγει μια πρώτη απόφαση. Είναι πολύ πιο χαμηλή από τις απαιτήσεις τους αλλά και αυτή όμως η απαίτηση για ένα έργο που δεν έγινε είναι πολύ σημαντική για τον φορολογούμενο Έλληνα πολίτη και για τον θεσσαλονικιό που συνεχίζει να ταλαιπωρείται με τα κυκλοφοριακά προβλήματα.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 2008 έχει τοποθετηθεί και έχει πει ότι θα επαναδιαπραγματευθεί τις συμβάσεις όταν γίνει κυβέρνηση. Ήμασταν έτοιμοι στις αρχές του 2010 γι’ αυτήν την επαναδιαπραγμάτευση. Υπήρχε όμως η προφορική άρνηση από την πλευρά των παραχωρησιούχων για μια τέτοια συζήτηση από τη μια πλευρά, γιατί όπως ξέρετε έχουν κυρωθεί με νόμο στη Βουλή οι συμβάσεις, έχουν υψηλή συνταγματική προστασία και κάθε αλλαγή θέλει συμφωνία και των δυο πλευρών και κύρωση στη Βουλή.
Συνεπώς, κάθε αλλαγή χωρίς τη συμφωνία και των ιδιωτών παραχωρησιούχων και των πιστωτριών τραπεζών δεν είναι δυνατή από την πλευρά του δημοσίου, εκτός και αν το δημόσιο αποφασίσει να φορτωθεί πρόσθετες δαπάνες και κόστη.
Έχουμε ξεκινήσει, όμως, τώρα την επαναδιαπραγμάτευση και μέχρι το τέλος του Μάρτη πιστεύουμε ότι θα είμαστε έτοιμοι. Συζητούμε τεχνικά θέματα, αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας. Μάλιστα, μερικές είναι και οριστικές, όπως στην περιοχή Καϊάφα και Ζαχάρως. Αποκλείουν, δηλαδή, την κατασκευή σημαντικών τμημάτων των έργων. Αλλάζουν το φυσικό αντικείμενο. Και πάλι δεν μας είχαν ακούσει τότε όταν τους λέγαμε τα συγκεκριμένα προβλήματα και φυσικά για τα θέματα τα χρηματοοικονομικά.
Τα διόδια είναι το πιο βασικό, θα έλεγα, χρηματοδοτικό εργαλείο τόσο κατά τη διάρκεια της κατασκευής όσο και κατά την διάρκεια της συντήρησης, εκμετάλλευσης των 30 χρόνων. Μέσα δε στα διόδια η προηγούμενη Κυβέρνηση έχει ενσωματώσει και έναν έμμεσο φόρο υπέρ του δημοσίου. Και αυτός είναι ο λόγος μαζί με τη χαμηλή κρατική συμμετοχή -γιατί η Κυβέρνηση σχεδίασε και τους 5 αυτοκινητόδρομους μαζί- που τα διόδια είναι πυκνά και ακριβά.
Με αυτήν την έννοια, λοιπόν, έχει τη δυνατότητα το δημόσιο να επαναδιαπραγματευθεί και αυτό θα κάνουμε. Γιατί πρέπει να μειωθούν τα διόδια ιδιαίτερα κατά την κατασκευαστική περίοδο και πρέπει να λυθούν μια σειρά προβλημάτων που έχουν οι συμβάσεις, μια σειρά προβλημάτων που δημιούργησε το δημόσιο την προηγούμενη περίοδο αλλά και οι κατασκευαστές με τις δικές τους αδυναμίες από την άλλη πλευρά. Το δημόσιο θα τηρήσει τις συμβατικές του υποχρεώσεις. Πιστεύω ότι το ίδιο θα κάνουν και οι ιδιώτες.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριοι συνάδελφοι, απαγορεύονται οι διάλογοι αυτού του είδους!
Ευχαριστούμε τον Υπουργό.
Ο Βουλευτής Αθήνας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., κ. Παντελής Οικονόμου, έχει το λόγο για 3 λεπτά.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Τους διαλόγους άλλωστε μπορούμε να τους κάνουμε εν συνεχεία εκτός Αιθούσης.
Ο κύριος Υπουργός και φίλος μου, Γιάννης Μαγκριώτης, από σεμνότητα απέδωσε την ιδιότητα του απαντώντος στον εαυτό του λόγω προτέρας εμπειρίας επί του θέματος. Δεν είναι μόνον αυτό. Είμαι σίγουρος ότι βρίσκεται εδώ και λόγω της πολιτικής του εμπειρίας, η οποία είναι μακρά και αξιόλογη. Γιατί το θέμα ουσιαστικά, κύριε Υπουργέ, είναι πολιτικό.
Εγώ δεν έχω προσωπικά καμία αμφιβολία ότι η Κυβέρνηση θα δώσει την καλύτερη δυνατή λύση. Το ερώτημα είναι το εξής: Η καλύτερη δυνατή λύση φτάνει;
Το δεύτερο ερώτημα είναι: Η καλύτερη αυτή δυνατή λύση –ας υποθέσουμε ότι φτάνει- θα δοθεί εγκαίρως; Γιατί εδώ υπάρχουν και ορισμένες χρονικές παράμετροι με τεράστια πολιτική σημασία.
Ουσιαστικά η ερώτηση αναφέρεται σε έναν απολογισμό μιας 20ετίας ιδιωτικοποίησης των δημοσίων έργων. Αυτή είναι η ουσία της ερώτησης. Και ζούμε σήμερα, μετά τα είκοσι αυτά χρόνια, ολιγοπώλια, αύξηση των τιμών, κραυγαλέες αποκλίσεις από συμφωνίες, τέλη χωρίς ανταπόδοση και προκλητική συντήρηση κερδοφορίας και ιδιωτικού πλουτισμού σε μία περίοδο που η φτώχεια αυξάνεται. Αυτό δεν είναι κρίση. Αυτό είναι κατάρρευση οικονομική και κοινωνική.
Και αυτή η λεηλασία του δημόσιου χώρου και των δημόσιων πόρων μπορεί να είναι νομότυπη -διότι πράγματι υπάρχουν νόμοι, προστατεύονται οι συμβάσεις αυτές από το Σύνταγμα, δεν θα σας πει κανείς όχι- δεν παύει, όμως, να συνιστά άσκηση βίας. Και η βία φέρνει βία. Και όταν έχουμε φτάσει σε κατάσταση κατάρρευσης, δεν υπάρχει απλώς βία, αλλά συρράξεις. Δείτε ότι σε λίγα χρόνια από τους κουκουλοφόρους φτάσαμε σε αυτούς οι οποίοι χτυπούν και κρύβονται. Είδατε τι υπέστη από τέτοια στοιχεία ο συνάδελφος κ. Χατζηδάκης. Και σε λίγες μέρες από τους «χτυπώ και κρύβομαι», φτάσαμε στους «ξηλώνω και προβάλλομαι από την τηλεόραση».
Άρα, υπάρχει μία ραγδαία επιδείνωση του κοινωνικού κλίματος, της γενικευμένης βίας σαν απάντηση σε μία βία που έχει ασκηθεί νομοτύπως.
Εγώ νομίζω ότι εάν στρέψετε την προσοχή σας σε τρεις κατευθύνσεις –και απευθύνω ισάριθμες εκκλήσεις στην Κυβέρνηση- νομίζω ότι τα πράγματα θα πάνε καλά.
Η πρώτη έκκληση είναι ότι πρέπει να σταματήσετε να αναφέρεστε ως Κυβέρνηση σε ιδιωτικοποιήσεις. Όταν έχουμε γράψει στον Προϋπολογισμό που μόλις ψηφίσαμε περίπου 50 δισεκατομμύρια ευρώ τοκοχρεολύσια, πόσα θα πάρετε από τις ιδιωτικοποιήσεις; Τι θα καλύψετε; Δεν μπορείτε να καλύψετε τίποτα. Ελάχιστα. Ξεχάστε το αυτό. Δεν υπάρχουν ιδιωτικοποιήσεις. Είναι και λογιστικά αχρείαστες. Δεν φτάνουν για να επιτευχθούν οι ονομαστικοί στόχοι. Προφανώς πια δεν υπηρετούν το εθνικό και δημόσιο συμφέρον και τελικά είναι ανέφικτες, διότι αν υπάρξει μία λογική συμφωνία, δεν θα υπάρξει αντισυμβαλλόμενος.
Οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να λειτουργούν πειρατικά εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Δεν αργώ.
Έκκληση δεύτερη: Νομίζω ότι πρέπει να γίνει μία οικονομία στα εθνικά αποθέματα. Δεν υπάρχουν αποθέματα να αφήνουμε να προκύπτουν καταστάσεις και να τις αντιμετωπίζουμε μετά. Είμαι σίγουρος –όπως σας είπα- ότι θα αντιμετωπίσετε την κατάσταση. Νομίζω ότι πρέπει να προλαβαίνουμε καταστάσεις πλέον. Δεν έπρεπε να έχουν φτάσει τα πράγματα εκεί. Αυτό, βεβαίως, δεν βαρύνει την παρούσα Κυβέρνηση. Να είμαστε και δίκαιοι.
Η τρίτη και τελευταία έκκληση είναι η εξής: Συνυπολογίστε τα χρονικά περιθώρια. Πάρα πολλά για τη χώρα θα κριθούν τους αμέσως επόμενους μήνες. Και καταλαβαίνετε όλοι στην Αίθουσα πάρα πολύ καλά τι εννοώ. Θα είναι κρίμα, ενώ υπάρχει μία ευνοϊκή προοπτική να λυθούν μεγάλα προβλήματα της χώρας μέσα σε λίγους μήνες, να βρούμε ξέρα έξω από το λιμάνι από κοινωνικές συγκρούσεις για θέματα όπως τα διόδια.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Οικονόμου, στην εξαιρετικά σημαντική επίκαιρη ερώτηση, με υποχρεώνετε να παρέμβω πριν απαντήσει ο Υπουργός, ο οποίος εσάς είναι πολιτικός σας φίλος και εμένα φίλος ως εξαίρετος πολιτικός. Θέλω να πω ότι επειδή δεν ζούμε στην εποχή του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου και αυτή η κρίση με τους νεόπτωχους και τους στρατούς των πτωχών μπορεί να μεταμορφώσει σε Ρομπέν των Δασών τους Ρομπέν των Στυλιδών αυτή την ώρα με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις στο πολίτευμα, στη διακυβέρνηση -και αισιόδοξα μεν βλέπετε ότι θα ελεγχθεί, αλλά πρέπει να το δούμε αυτό- περιμένω με αγωνία τη δευτερολογία του Υπουργού σε κάτι που είναι κρίσιμο και δεν αφορά την Κυλλήνη και τη Θεσσαλονίκη που ματαιώθηκε.
Σας άκουσα πάρα πολύ καλά και περιμένω την απάντησή σας.
Σας ευχαριστώ.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα συμφωνήσω με το συνάδελφο ότι το θέμα είναι πολιτικό. Μόνο που έχουν υπάρξει πολιτικές δεσμεύσεις οι οποίες έχουν και νομική επικύρωση. Δηλαδή, υπήρξε ένας πολιτικός σχεδιασμός για την κατασκευή αυτών των αυτοκινητοδρόμων –και των πέντε, συν την υποθαλάσσια της Θεσσαλονίκης- ταυτόχρονα, συνολικού προϋπολογισμού 8 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Αν πάμε πιο βαθιά τη συζήτηση, θα μπορούσα να σας πω ότι έπρεπε να εκτιμηθεί πως η χώρα δεν είχε τη δυνατότητα και τους διαθέσιμους πόρους -αλλά και ο πολίτης – χρήστης- να χρηματοδοτήσει ταυτόχρονα και τα έξι αυτά έργα. Αν είχε συμβεί αυτό, δεν θα είχαμε την εικόνα που έχουμε τώρα –ειδικά στην Ολύμπια, να το πω- στο Κόρινθος – Πάτρα, ένα κομμάτι το οποίο έχει περισσότερα προβλήματα οδικής ασφάλειας απ’ ό,τι είχε πριν ξεκινήσει η κατασκευή. Και είναι λογικό, γιατί πολλά σημεία της χάραξης συμπίπτουν. Και ταυτόχρονα, έχουμε αυξήσεις διοδίων οι οποίες είναι προσδιορισμένες από τις συμβάσεις του 2007 με βάση τις αποκλειστικές ημερομηνίες.
Αν υπήρχε μία άλλη κλιμάκωση, ένας άλλος σχεδιασμός, θα μπορούσε σίγουρα να είναι υψηλότερη η δημόσια δαπάνη –εθνική και κοινοτική- θα μπορούσε να είναι διαφορετικός ο χρόνος, η επιβάρυνση μικρότερη για τους πολίτες και μεγαλύτερο το κοινωνικό, αναπτυξιακό αποτέλεσμα.
Αυτός, όμως, ο σχεδιασμός υπήρξε. Επικυρώθηκε από τη Βουλή. Το ΠΑΣΟΚ ψήφισε αυτές τις συμβάσεις, με πολλές βέβαια επιφυλάξεις. Και είχε τοποθετηθεί σε κρίσιμα σημεία και είχε πει τότε ότι πολλά από αυτά, όταν θα γίνει κυβέρνηση, θα τα αλλάξει. Και είμαστε εδώ τώρα.
Καλούμαστε, όμως, να προχωρήσουμε σε αυτές τις επαναδιαπραγματεύσεις μέσα σε μία μεγάλη κρίση οικονομική. Και όλα αυτά πρέπει να συνυπολογιστούν.
Δικαιολογημένες και απόλυτα κατανοητές οι διαμαρτυρίες και η δυσφορία της κοινωνίας και των πολιτών, ειδικά των τοπικών κοινωνιών, εκεί όπου οι αυτοκινητόδρομοι, λόγω του ότι είναι από τις προδιαγραφές της οδικής ασφάλειας –και ορθώς- κλειστοί, γιατί είναι αυτοκινητόδρομοι, δεν επιτρέπουν, αν θέλετε, τις τοπικές διελεύσεις. Δεν είχαν προβλεφθεί, δεν κατασκευάστηκαν, παρότι είχαν εντοπιστεί, οι παράδρομοι εγκαίρως και γι’ αυτό πολλά προβλήματα εντοπίζονται σε τέτοια σημεία.
Ένα εξ αυτών είναι και της Πελασγίας. Δόθηκε προσωρινή λύση εκεί με κάρτες ελεύθερης διέλευσης, οι οποίες είχαν χρόνο ολοκλήρωσης την 31η Δεκεμβρίου, γιατί εν τω μεταξύ είχε ανατεθεί σε κατασκευαστή ο παράδρομος. Αυτό, όμως, δεν συνέβη λόγω προσφυγών των κατοίκων της περιοχής που ζήτησαν περισσότερα από την πρωτόδικη απόφαση για τις απαλλοτριώσεις. Διακόσιες χιλιάδες (200.000) ευρώ ήταν πρωτόδικα οι απαλλοτριώσεις δεκαπέντε ιδιοκτησιών, 1.300.000 αποφάσισε το Εφετείο. Το Κράτος είναι υποχρεωμένο να τα πληρώσει. Στον Προϋπολογισμό του 2010 δεν υπήρχε το «1.300.000». Υπήρχε το «200.000». Θα είχε τελειώσει τώρα το πρόβλημα. Αυτές τις ημέρες θα κατατεθεί από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων στον Προϋπολογισμό του 2011 και θα ξεκινήσει η κατασκευή του.
Ζητήσαμε από τον παραχωρησιούχο –με επιβάρυνση του Δημοσίου βεβαίως- ανανέωση της κάρτας μέχρι το τέλος του χρόνου κατασκευής του παράδρομου. Με αυτή την έννοια το πρόβλημα λύθηκε στην περιοχή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε –ο χρόνος είναι πιεστικός- λέγοντας ότι μέσα σε αυτά τα πλαίσια είμαστε βέβαιοι ότι από την πλευρά του Δημοσίου θα τηρηθούν όλες οι συμβατικές υποχρεώσεις. Ζητάμε, όμως, και από την άλλη πλευρά να τηρήσουν επίσης τις συμβατικές τους υποχρεώσεις. Διότι, όπως είπα και προηγουμένως, καταμεσής της κρίσης ειδικά οι τράπεζες δηλώνουν ότι τώρα δεν τους συμφέρει να συμμετέχουν στην κατασκευή αυτών των αυτοκινητοδρόμων. Έχουμε μείωση των ροών λόγω της ύφεσης. Και γι’ αυτό έχουν αρχίσει και θέτουν –προφορικά βεβαίως- διάφορα θέματα.
Οι αυτοκινητόδρομοι, λοιπόν, θα ολοκληρωθούν, με καθυστερήσεις, βεβαίως, λόγω τεχνικών και άλλων προβλημάτων που υπήρξαν. Αυτό είναι επιλογή της Κυβέρνησης. Είμαι βέβαιος ότι όλο το πολιτικό σύστημα θα στηρίξει αυτή την επιλογή, διότι κάτι διαφορετικό θα είχε πολλές και αρνητικές επιπτώσεις.
Το δεύτερο που θέλω να τονίσω είναι ότι θα υπερασπιστούμε το δημόσιο συμφέρον σε αυτές τις διαπραγματεύσεις και το φορολογούμενο Έλληνα πολίτη. Και είμαι βέβαιος πως όλα τα κόμματα και ιδιαίτερα η Νέα Δημοκρατία, που με τόσο ενθουσιασμό ψήφιζε και κύρωνε αυτές τις συμβάσεις το καλοκαίρι του 2007 –μετά πήγαμε σε πρόωρες εκλογές- θα δείξουν πνεύμα συνεργασίας για να λύσουμε αυτά τα προβλήματα επ’ ωφελεία του δημοσίου συμφέροντος και του φορολογούμενου πολίτη. Διότι ειδικά προεκλογικά στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές άκουγα πολλούς υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας που κατήγγειλαν τις συμβάσεις ως αποικιοκρατικές. Τους περιμένουμε, λοιπόν, σε αυτή τη συζήτηση.
Εμείς χθες ενημερώσαμε την Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας για κάποια θέματα. Θα γίνει αναλυτική συζήτηση στις αρμόδιες επιτροπές τις επόμενες ημέρες. Θα τη ζητήσουμε εμείς. Και είμαι βέβαιος πως όλοι, με αίσθημα ευθύνης, θα δώσουμε τις καλύτερες λύσεις.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΣΥΜΠΡΑΞΕΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 29/12/2015
Πριν από 8 χρόνια